Wiemy już, jak zrodziło się wzornictwo z 7 części cyklu Czym jest design? Poznaj krótką historię projektowania. W tej części będziemy starać się zagłębić w początki postmodernizmu i najciekawsze realizacje tego nurtu.
Futurystyczne wizje zastąpione minimalistycznym designem
Pod koniec XX wieku odkryto, że idealizm sztuki jest niepraktyczny. W ten sposób przygoda z tworzeniem futurystycznych wzorców (takich jak odrzutowe plecaki czy wakacje w kosmosie) skończyła się porażką. Ludzie zauważyli, że dobra materialne nie gwarantują szczęścia, a przyszłość niesie za sobą również pewne ryzyko, a nie tylko rozwój. Odmiennym poglądom sprzyjał również fakt ciągle zmieniającej się kondycji światowej gospodarki – od kryzysu do rozkwitu i z powrotem.
Guru od designu – jak to się zaczęło?
Lata 70. i 80. stały się kwintesencją postmodernizmu. Designerzy zaczęli aspirować do statusu gwiazd, czemu sprzyjało również rozpowszechnienie mediów wizualnych, takich jak telewizja. Designerzy zaczęli promować własne wizje projektowania wnętrz za pomocą nowych metod, stając się tym samym guru od stylu i specjalistami od gustu. Ludzie z kolei chcieli wiedzieć, co obecnie uznawane jest za modne i designerskie, a z czego warto zrezygnować w domu. Przykładem może być regał z akcesoriami sklepu B&B Italia, czyli ekspozycja, na której zostały wyszczególnione produkty tak, jak gdyby były wyznacznikami stylu.
Co ma wspólnego socjologia z designem?
W 1979 roku została opublikowana książka francuskiego socjologa Pierre Bourdieu, w której autor wysunął tezę, że gust nie jest pojęciem absolutnym. Wg niego na gust wpływa poziom edukacji konsumentów, który z kolei przekłada się na podejmowane przez nich decyzje. Gorzej wykształcona warstwa społeczna charakteryzuje się większą potrzebą zbierania dóbr materialnych niż klasa średnia, która kieruje się zasadą mniej znaczy więcej. Tym samym, pod koniec XX wieku zaczęła rozpowszechniać się moda na minimalistyczne formy, czerpane z japońskich wzorców. Ciekawą realizacją jest Radio w torebce Daniela Weila. Pokazuje ona wewnętrzne elementy radia włożone do plastikowego worka, tym samym odrzucając ideę radia, jako przedmiotu w obudowie ukrywającego mechanizm działania.
Narodziny postmodernizmu
Prekursorem nowego trendu stał się architekt Robert Venturi, który opowiadał się za brakiem podziału między kulturą wysoką a popularną. Chciał, żeby architektura miasta bardziej pasowała do jego kompleksowości. Venturi stworzył prześmiewcze hasło mniej znaczy nudniej powstałe od modernistycznego mniej znaczy więcej.
Przywołaliśmy architekturę, która przekłada obfitość i niejasność nad jednolitością i klarownością, sprzeczność i zbyteczność nad harmonię i prostotę – wyjaśnił Venturi.
Dzieła Venturiego
Venturi przełożył swoją ideologię na realizacje stworzone dla firmy Knoll International. Efektem współpracy była seria mebli z giętkiej sklejki laminowanej plastikiem. Stanowiły one połączenie nowoczesności z tradycją – meble były wykonane z nowoczesnych materiałów, przy jednoczesnym nawiązaniu dekoracyjnym do tradycyjnych stylów. Wykorzystał on aż 5 stylów (w tym art deco), by w efekcie powstały kolekcje stołów, kanap i krzeseł, które odpowiadałyby indywidualnym potrzebom klientów.
Ciekawą realizacją Roberta Venturiego jest również Zegar z kukiełką. Ujawnia on postmodernistyczną fascynację designera kiczem i otwarcie pokazuje dystans do dobrego gustu i wzornictwa.
Włoskie spojrzenie na postmodernizm
Z kolei włoski projektant Ettore Sottsassa, tworząc m.in. prototypy szaf dla firmy Poltranova, łączył wizję kultury wysokiej z potrzebami kultury popularnej. W 1981 roku Sottsassa założył wraz z kilkoma innymi projektantami grupę Memphis, która została zapamiętana przez ich debiut – stworzyli oni 40 przedmiotów (jak ceramika, meble, przedmioty ze szkła i materiały o fluorescencyjnych barwach) o gładkich i fantazyjnych wzorach. Z czasem większość z przedmiotów została uznana za typowo postmodernistyczne. Poniżej z kolei widoczne jest wnętrze zaprojektowane przez postmodernistę.
Sottsassa inspirowały wszelkie kształty. Na tej podstawie powstała ciekawa seria wazonów Omega, które powstały na bazie kształtów liter chińskich.
Czy ten artykuł był przydatny?
Dziekujemy za opinie :)
Dlaczego ten artykuł nie był przydatny?
- Artykuł był za krótki
- W artykule było za mało zdjęć
- Artykuł nie wyczerpał tematu
- Z artykułu nie dowiedziałem/dowiedziałam się niczego nowego
