Belgijska elegancja, czyli trendy prosto z Beneluksu

Trendami na światowym rynku meblarskim bez wątpienia rządzą największe wydarzenia, jak iSaloni w Mediolanie, ale i te nieco mniejsze, regionalne mają wiele do powiedzenia. Doskonałym przykładem są targi Meubelbeurs Brussel.

W poszukiwaniu wnętrzarskich nowości, premier oraz innowacji z reguły jako źródło wiedzy wybierane są największe imprezy branżowe, szczególnie mediolańskie iSaloni lub paryskie Maison et Objet. To słuszna polityka, jeśli obiektem zainteresowań są trendy na rynku międzynarodowym, ponieważ przyjeżdżają tam wystawcy z kilkudziesięciu państw. Dzięki temu łatwo wychwycić cechy wspólne oferowanych projektów i zorientować się, w jakim kierunku zmierza rynek w skali makro.

Tymczasem dobrze jest czasem skupić się na mniejszym wycinku branży, wziąć pod lupę fragment całości, co czasem przynosi ciekawe rezultaty. Niezwodnym źródłem wiedzy o wybranych rynkach są lokalne targi; od razu podkreślmy, że lokalne nie oznacza małe lub mniej wartościowe. To po prostu zwierciadło odbijające potrzeby odbiorców lub estetykę określonego obszaru lub regionu.

Wcześniej zwiedzaliśmy targi w Walencji, dziś więc udajmy się do Brukseli na targi Meubelbeurs Brussel.

Belgia i okolice

Targi Meubelbeurs Brussel – jak podkreślają organizatorzy – prezentują ofertę, która jest połączeniem całego belgijskiego przemysłu meblarskiego i wyboru najlepszych europejskich producentów, przede wszystkim z komercyjnego segmentu średniego rynku. Bez wątpienia dominują tu producenci belgijscy (69 wystawców), ale obok nich najliczniejszą grupę stanowią wystawcy z Holandii (68). Kolejne znaczące reprezentacje to Niemcy (17), Polska (15), Włochy (11) i Francja (6). Pozostałe kraje to 29 firm, stanowiących 13,5 proc. ogółu wystawców. Liczbę odwiedzających szacuje się na ok. 20.000, przeważnie z Belgii, Holandii, Francji, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Niemiec, Szwajcarii oraz Skandynawii.

Te dane dość wyraźnie kreślą profil wydarzenia. Siłą rzeczy najwięcej było projektów oddających preferencje estetyczne tej części Europy, z dużą obecnością stylu belgijskiego. Dobrze się jednak składa, ponieważ jest to zbieżne z obecnie panującymi trendami.

Styl bejgijski nie jest tak popularny w Polsce jak skandynawski czy minimalistyczny, choć śmiało można powiedzieć, że doskonale łączy oba. To styl bardzo szlachetny, który uwielbia naturalne materiały i tkaniny najwyższej jakości w stonowanych, jasnych barwach, obiekty vintage lub tak wyglądające, czystość formy, minimalizm dekoracyjny i optyczny spokój, starannie przemyślaną aranżację. To także elementy klasyczne (inny wariant przewiduje nowoczesny minimalizm) zestawione z rustykalnymi i etnicznymi.

Jednocześnie są to wnętrza bardzo przyjazne i ciepłe. Doskonale na ich tle wyglądają „obce wtręty”, czyli elementy z innego stylu. Ale nie za wiele!

Wszystkie jego cechy charakterystyczne widać było wśród pokazanych propozycji jak na dłoni, a do tego utrzymano je w obecnych trendach wnętrzarskich.

Kolory i palety barw

Preferowany w Beneluksie styl – jak już wiemy – lub spokój i szlachetność, takie też są barwy dominujące na tutejszych targach. Owszem, są zgodne z bieżącymi trendami, ale ograniczone do palety w zasadzie kilku barw.

Oczywiście mnóstwo tutaj beży i off-white’ów. Królową jednak była terakota i jej krewni dalsi lub bliżsi: kolory ziemi, rdzy, gliny, miedzi i jesiennych liści, do tego wszelkie odcienie brązu, od ciepłych i nasyconych po chłodne i jasne, brzoskwinię i toffi, caffé latte i cappuccino. Oraz szałwia oraz grège i taupe.

Nie mogło zabraknąć mocniejszych akcentów (trendy zobowiązują!), stąd obecność kobaltu i mocnych odcieni żółtego, pomarańczowego oraz stonowanych fioletów lub ciemnego różu jak winogrona, bakłażan oraz magenta. Tu warto dodać, że barwa Viva Magenta została wybrana przez Instytut Pantone kolorem roku 2023.

Materiały, faktury i wzory

Materiały i faktury pokazane w Brukseli nie odbiegają od większości tych, które można było wyłowić na targach o większej skali. Wynika to zapewne z samych preferencji stylistycznych tej części Europy, jak i ogólnie dominujących trendów.

Tak więc najwięcej tu mebli pokrytych tkaninami naturalnymi – od lnu po wełnę. Mnóstwo jest wariacji na temat bouclé, sztruksu, materiałów strukturalnych oraz tych o wyraźnie widocznym splotem oraz welurów.

Zdecydowana większość projektów to materiały o jednolitej barwie, o wiele mniej tu wzorów niż w Mediolanie, Walencji, Paryżu czy Warszawie, ale nawet i tu zdarzają się – rzadko, ale jednak – motywy zwierzęce, głównie cętki i zebra.

Oczywiście są też wzory vintage, jak z lat 60. i 70., lecz też jest to wątek raczej poboczny. Uwagę przykuwała ekspozycja włoskiej firmy, która chyba jako jedyna zdecydowała się na feerię barw, odważnych i mocnych, ustawionych w color-blocking. Lecz to raczej efemeryda na tej imprezie.

Drewno wciąż pokazuje się z najlepszej strony, prezentujący całą gamę swych barw naturalnych – od bardzo ciemnych, hebanowych, po bardzo jasne. I rysunek! Rysunek drewna jest bardzo ważny i zawsze widoczny. I często – o wyczuwalnej fakturze. 

Kształty i dekoracje

Kształty też nie zaskoczą, jeśli śledzimy trendy. Zdecydowana większość to formy organiczne, obłe, przyjazne.

Dominują duże rozmiary mebli, ponieważ kluczem jest komfort. Jeśli sofa, to wielka. Jeśli fotel, to głęboki i obejmujący. Jeśli krzesło, to z ergonomicznie wyprofilowanymi oparciem i siedziskiem. Pufy i stoliki podręczne nierzadko są też dodatkowymi przestrzeniami do przechowywania. Widać tutaj to słynne północnoeuropejskie zamiłowanie do praktycznych rozwiązań.

Jednocześnie zwraca uwagę minimalizm dekoracyjny. Nie ma mowy o rozbuchaniu i o placu zabaw, jak to wyraźnie było widać np. podczas Maison et Objet. Nie, w tych wnętrzach panuje spokój, harmonia i kompozycyjna czystość, a ozdoby są raczej w stylu etnicznym, rustykalnym lub minimalistycznym. I zawsze z materiałów naturalnych. Zero plastiku i innych tworzyw sztucznych. Krótko mówiąc: szlachetna, naturalna elegancja.